Kastamonulu Turşucuzâde Hâfız Mehmed Efendi, 19uncu yüzyılın ünlü nevbezen, mersiyehan ve zâkirbaşılarındandır.
Güzel konuşması, tatlı sohbetleri ve hazırcevaplığı ile de meşhurdur.
Kendi bestelemiş olduğu ilâhîleri dergâhlarda okunurdu. Mehmed Şemseddin Tekkesi şeyhi Mehmed Muhyiddin Efendi’nin İstanbul Kādirî tekkelerinde okunan ve “Yandı bu cânım külhân-ı aşka” diye başlayan ilâhîsini Turşucuzâde bestelemişti.
Turşucuzâde Mehmed Efendi, Bedevî tarîkatına bağlı idi. Eyüp’te İslambey Bedevî Tekkesi postnişîni Âşir Efendi’ye mensubdur. Uzun zaman bu tekkenin hizmetinde bulundu. Kendisine şeyhlik verilmek istendiği hâlde, dervişlik neşesini kaybetmemek için kabul etmeyip, tekkenin zâkirbaşılıyla yetindi. Mensub olduğu İslambey Bedevî Tekkesi’nden başka aşağıdaki tekkelerde de zâkirbâşılık yaptı.
Turşucuzâde Hâfız Mehmed Efendi, hizmet ehli bir insandı. Zikirden önce tevhidhânenin postlarını kendi eliyle serer ve bunu mutlaka kendi yapmak isterdi. Zikirden sonra isteyenlere ve diğer zâkirlere usûl ve ilâhî meşk etmeği de ihmâl olunmaz bir görev bilirdi. Eyüb’ün hemen hemen bütün zâkirleri bu meşklerde bulunmuşlardır.
Hakk’ı erden, eri Mü’min’den iste
Budur sözüm sana şikeste beste
Bu sayfa son olarak 20.05.2012 târihinde değiştirilmiştir.